14 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ-ΜΗΠΩΣ ΤΗΝ ΘΥΜΑΤΑΙ ΚΑΝΕΙΣ???

Θυμάσαι  πάντα  ότι σε  πόνεσε. Μπορεί τα γεγονότα της ζωής  να το ρίχνουν  στον πυθμένα  του  υποσυνείδητου , αλλά πρόκειται για κάτι  που αποθηκεύεται  στην   μη πτητική  μνήμη,  που  συναντούν  ενίοτε  οι  διερευνητές  στο  έργο τους.(Non volatile memory)

Και φέτος  βέβαια  θα θυμηθούν  οι    χτυπημένοι  το  Γραμματικό και θα επισκεφτούν τον τόπο της θυσίας.

Όμως η ιστορία δεν  έκλεισε .Για  πολλοστή  φορά  κλητεύθηκα να παρουσιασθώ   μαζί  με άλλους  στην  Ελληνική  Δικαιοσύνη   για  να καταθέσω, όπως  πάντα  με  Θρησκευτικό  Όρκο. Τώρα όμως  έχουμε  νέα.   Η  ενδιαφερόμενη  Εταιρία  προσκόμισε   στοιχεία  και  ζήτησε  την εκ νέου διερεύνηση  του  ατυχήματος. Ουδέν σχόλιο , εκτός του   ότι   στις  12  Ιουλίου    2012  ,το  Ομοσπονδιακό  Συμβούλιο  Ασφαλείας  Μεταφορών των   ΗΠΑ   απήντησε ότι το γεγονός  μελετήθηκε σωστά από την  ΕΔΑΑΠ  και ότι  κανένα  από  τα  νέοπαρουσιαζόμενα  στοιχεία δεν  αλλάζει  την ακρίβεια  και την  ορθότητα του πορίσματος της .  ΟΤΙ  Ο   ΔΙΑΚΟΠΤΗΣ   ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΣΥΜΠΙΕΣΗΣ  ήταν στην  θέση  Χειροκίνητος σε  όλη την διάρκεια της  πτήσης του.

Η υπόθεση μετά από 7 χρόνια  είναι ακόμα στα χέρια της Δικαιοσύνης. Επανέρχομαι  σε  κάτι  που έγραψα  πριν λίγο  καιρό. Κάποιοι η κάτι φταίει στην περίπτωση ενός ατυχήματος. Είναι επιβεβλημένος    ο κολασμός , αν  υπάρχει  αίτιος, διαφορετικά  η ασφάλεια  κάθε  πτήσης θα εξαρτιόταν από τον  Θεό --Αλλάχ  η όπως ονομάζει ο κάθε ένας από εμάς την ανώτερη Δύναμη-- την συγκεκριμένη  μέρα. Γι΄ αυτή  την παράμετρο  και  μόνο,   είμαι  βέβαιος  σαν ένας  ταπεινός  θνητός , ότι η  Θεά με τα δεμένα  μάτια  θα αποδώσει  αυτό  που οι  χτυπημένοι  περιμένουν. ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ.