Η ΣΙΩΠΗ ΤΩΝ ΑΜΝΩΝ

Από όλες τις πηγές  πληροφόρησης ,τα αεροπορικά μαντάτα είναι  τουλάχιστον ανησυχητικά.

Βάση στις μεγάλες ανησυχίες  έδωσε  η περίπτωση του  Α 380  στην Αυστραλία  που παρ ολίγο  να στοιχίσει  την ζωή 460  ανθρώπων   <για  την περίπτωση γράψαμε πριν λίγες μέρες> αλλά αρκεί να ξεφυλλίσουμε  τις  έγκριτες αεροπορικές εκδόσεις  και το διαδίκτυο για να διαπιστώσουμε ότι ένα <εν  δυνάμει>  βέλος έχει σαν στόχο  την ασφάλεια των αεροπορικών επιβατών <αμνών>.

Η πορεία του κατευθύνεται από τις απελπισμένες προσπάθειες  των  ρυθμιζόντων τα αεροπορικά τεκταινόμενα  για την εξασφάλιση ρευστού  για να εξασφαλισθούν  πόροι  για  ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ, ΑΝΤΑΛΑΚΤΙΚΑ, ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ, καύσιμα και οργάνωση. Εδώ πρέπει να μην ξεχνούμε τις χαμηλές αποδοχές του προσωπικού που εξαρτώνται από το περιεχόμενο του Ταμείου και από τις προθέσεις του Αφεντικού.

Οι μέχρι ευτέλειας προσφορές διαφόρων εταιριών για την πρόσκληση επιβατών, όπου προσφέρονται εισιτήρια που μόλις καλύπτουν το κόστος μεταφοράς, που τοποθετούν το κέρδος? Τι λένε  οι Μέτοχοι  και οι Τράπεζες τροφοδότες?

Συνηθίσαμε τώρα και πολλά χρόνια  να πετάμε με εταιρίες  που βαθμολογούνται σαν αποδεκτές, που επιβιώνουν   χάρη στην  σωστή τους Διαχείριση που είχε την  ιδέα <δεν προσφέρουμε τίποτα  εκτός από το κάθισμα σας στο αεροπλάνο για το συγκεκριμένο δρομολόγιο> Καλή ιδέα. Τι θα γίνει όμως όταν  τα εισιτήρια μένουν σταθερά αλλά  το κόστος λειτουργίας  αυξάνεται , δηλαδή όταν αρχίσει η εταιρία να μπαίνει στο κόκκινο?

Αυτή είναι μια απορία της οποίας την λύση τολμώ να υποθεσω αλλά δεν τολμώ να την γράψω.

Και  μια έκκληση σ αυτούς που μεταφέρουν ανθρώπινες ψυχές¨.<Απλώστε τα πόδια σας όσο τα σκεπάζει η κουβέρτα>. Ο νοών νοειτω, Οι αμνοί  ταξιδεύουν. Μην τους  υποχρεώσετε να  ανοίξουν  κάποια στιγμή το στόμα τους.

ΜΕΡΕΣ ΤΟΥ ΑΠΡΙΛΗ ΤΟΥ 1941

Από την ταράτσα του σπιτιού  που   μας φιλοξενούσε στην οδό Λάμπρου  Κατσώνη 12 στο  τέρμα Ιπποκράτους έβλεπα  πιτσιρικάς, με δέος   τα Στούκας να βυθίζουν χωρίς σταματημό στον  Πειραιά. Ήτανε σημαδιακές μέρες του Απρίλη όταν  όλα δείχνανε  ότι οι νικητές της Ιταλίας του Ντούτσε είχαν λυγίσει  μπροστά  στη Χιτλερική λαίλαπα και σε λίγες ώρες η  Ελληνική Σημαία θα κατέβαινε από την Ακρόπολη.

Άκουγα στα αυτιά  μου ακόμα πριν από τον πόλεμο τις μηχανές  των  PZL   στο Σεδες όταν φουλάριζαν για απογείωση και αναρωτιόμουν τι θηρία θα έπρεπε  να πετούν αυτά τα αεροπλάνα. Ήμουν τυχερός ύστερα από χρόνια να έχω την τιμή  να πετάω   δίπλα από  διαλεχτούς που ανήκαν σε αυτά τα θηρία.

Τώρα , τον  Απρίλη του 2012 σαν μέλος της αεροπορικής οικογένειας υποκλίνομαι στην θύμηση των ηρώων  του 40 και του 41.Σήμερα θα θυμίσω τους αεροπόρους όλων  των ειδικοτήτων και θα τους αποκαλέσω Ασσους γιατί  από την κορυφή μέχρι τον τελευταίο Σμηνίτη τα έδωσαν όλα. Από τον  Κέλλα , τον Δάγγουλα και τον  Μητραλέξη  και τους δεκάδες  χειριστές που  ρίξανε  πάνω από 40 Ιταλούς και Γερμανούς, πετώντας  με λίγα και  παρωχημένου τύπου αεροπλάνα,  μέχρι τον τελευταίο   μηχανικό που μέσα  στο χιόνι και τον πάγο τα κρατούσε πλόιμα, συναντούμε έναν Λαό για τον οποίο οι ξένοι δήλωναν ότι < Από τώρα  δεν θα λέμε ότι οι Έλληνες πολεμούν σαν  Ήρωες ,αλλά οι Ήρωες πολεμούν σαν  Έλληνες>.

Και να σκεφτεί κανείς ότι πολλοί από αυτούς αναπαύονται σε ξένα χώματα και   στο χάος της  λησμονιάς.

Αυτά τα γράφω για τα νέα παιδιά που έρχονται, για να ξέρουν ότι υπάρχουν  και πρόσφατες  Θερμοπύλες.

Επιστρέφοντας στην αρχή , σήμερα θέλω να  θυμίσω  το θέαμα που αντίκριζαν τα απορημένα μου μάτια την μέρα εκείνη του Απρίλη του 41. Τα πάντα κατέρρεαν. Η Ελλάδα μάζευε τα κομμάτια της  σε μια κατάσταση που την οδήγησαν στον Γολγοθά. Όμως ξαναστάθηκε στα πόδια της  Οι θύμησες  μερικές φορές βοηθούν. Φταίει το  DNA? Θα ξανασταθούμε όρθιοι. Δεν γίνεται διαφορετικά.

Και μια και μιλήσαμε για τις μέρες του Απρίλη. Ο μεγαλύτερος Άσσος αεροπόρος των  Άγγλων στον  Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν ο Επισμηναγός   Marmaduke Pattle    από την Νότια Αφρική .Ήταν Διοικητής της 33 Μοίρας Διώξεως  και πετώντας στην περιοχή  της Ελευσίνας με  Hurricane  έχοντας 49 καταρρίψεις ,έριξε το πεντηκοστό και συγχρόνως τον  διαλύσανε τα BF 109 των Γερμανών που είχαν  απόλυτη υπεροχή στον αέρα. Στην διάρκεια που υπηρέτησα την Πατρίδα συνάντησα έναν αριθμό Ελλήνων  Άσσων συναδέλφων, τους οποίους η  Αγγλία τίμησε  με τον Σταυρό Διακεκριμένων Πτήσεων που θεωρείται μια πολύ υψηλή διάκριση. Δεν γνωρίζω αν η  Ελληνική  Πατρίδα έκανε κάτι αντίστοιχο για τον Pattle     και ορισμένους από τους διακεκριμένους συναδέλφους του. Το παρόν πόνημα αφιερώνεται  σε όλους.